Nundroo - Eucla

19062014 Nundroo - Eucla

De wekker ging zoals steeds om half acht, alleen hadden we vandaag allebei niet zoveel zin om direct uit bed te springen. Het was erg koud, en we waren allebei nog moe. Uiteindelijk werd het half negen. Na een snelle douche en een snel ontbijt was het toch nog een redelijke tijd toen we vertrokken.
De bedoeling was om te tanken etc. bij Yalata Road Station, maar toen we daar aankwamen bleek het volledig dichtgetimmerd, dus dat ging hem niet worden. Nullarbor Road Station was de volgende, op 138 km. Gelukkig zat er daarvoor nog wel genoeg diesel in de tank.
Achtenwintig kilometer voor Nullarbor kwamen we de afslag naar 'Head of the Bight' tegen, alwaar we naar walvissen wilden kijken. Head of the Bight was 12 kilometer van de hoofdweg. Even rekenen; heen en weer naar Head of the Bight en dan door naar Nullarbor om te tanken, dus 52 kilometer; de tank zat nog voor een kwart vol dus dat moest wel kunnen. Anders moesten we eerst naar Nullarbor, tanken, en dan weer terug, maar nu dus gelukkig niet.
Bij Head of the Bight hebben we een flinke tijd staan genieten van het uitzicht en van circa 20 walvissen die in de baai rondzwommen, helemaal geweldig! Sommige walvissen kwamen op slechts 50 meter van de klippen waar wij op stonden!
Het waren 'Southern Right Whales', ik moet de nederlandse naam nog opzoeken, maar hier is nergens internet.
Ze heten overigens Right Whales omdat de walvisjagers dit de juiste (dus de 'right') soort was. Ze bleven drijven als ze dood waren, waren erg groot, en leverden grote hoeveelheden 'blubber'.
Er waren overigens meerdere moeders met jongen in het water.

Na dit prachtige schouwspel dus verder naar Nullarbor. Daar getankt, de banden weer gecontroleerd en opgevuld, en even rondgekeken. Het zou eigenlijk onze eindbestemming voor vandaag zijn, en dan zouden we ook gelijk weer op ons "schema" hebben gezeten, maar het was zo'n kale bedoening dat we uiteindelijk hebben besloten nog maar een stukje verder te rijden naar het volgende roudhouse. Dit was Eucla, en dat was maar 195 kilometer verderop, peuleschil dus.
Van de ene naar de volgende "plek" rij je dus aanzienlijk meer dan Nederland breed is.

De Nullarbor Plains, die we vandaag dus overgestoken zijn, zijn best wel bijzonder. Een immense vlakte waar alleen gras en wat lage struiken groeien. De naam Nullarbor is gegevens door de eerste blanke die hier kwam, en is een soort potjeslatijn; "null arbor", dus nul bomen. De oorspronkelijke Aboriginal naam betekent "droge plek".

Eucla, waar we ruim voor zonsondergang aankwamen, is weer een wat luxere plek. Ook wel weer fijn.

In ons "schema" zat overigens een rustdag in Nullarbor. Die was bedoeld om walvissen te kijken, omdat niet echt duidelijk was geworden of je daar nou met een boot voor weg moest of niet, en zo ja, hoe vaak die boot dan zou gaan. Maar het walviskijken is dus gewoon vanaf de kant.

Het resultaat is dat we nu dus opeens in afgelegde weg en in tijd voorlopen op ons schema. Maar die dag weten we vast wel ergens te besteden.

En, oh ja, ook hier geen telefoon, internet of tv. Maar dat went al.