Cocklebiddy - Norseman
Door: Robert
Blijf op de hoogte en volg Robert
21 Juni 2014 | Australië, Norseman
21062014 Cocklebiddy - Norseman
We zijn nu 5 dagen incommunicado geweest, dus geen telefoon of internet. Dus ik wil intussen wel erg graag weten hoe het met mijn moeder is.
Ook is onze camper toch wat 'klein' voor deze grote oversteek. De vuilwater tank is vol, de toilettank is vol, en de watertank is leeg. Het vuilwater en het toilet mogen we hier nergens legen, en het drinkwater is zo schaars dat we onze tank niet mogen vullen. Al heeft vullen ook weinig zin als de afvalwater tank vol zit.
Uiteraard hebben we water en ander drinken in flessen bij ons, en kunnen we de toiletten en douches van de Roadhouses gebruiken dus er is behalve wat ongemak verder niets aan de hand. Maar bellen kunnen we hier echt niet.
Alles bij elkaar is het eigenlijk wel tijd om de 'beschaving' maar weer op te zoeken. Dus vanuit Cocklebiddy Roadhouse gaan we niet naar Balladonia voor een overnachting daar, maar we gaan direct door naar Norseman. Daar zouden we onze vuilwatertank en toilet moeten kunnen legen, en ook moet daar weer drinkwater zijn.
Na een tankstop in Caiguna, waar ik ook de linker voorband maar weer heb opgevuld, zijn we doorgereden naar Balladonia.
In dit stuk zit dus ook de zogenaamde 90-Mile Stretch. Dit id een stuk weg van 90 mijl/145 kilometer zonder een enkele bocht! Yolanda en ik hebben elk ongeveer de helft hiervan gereden.In Balladonia hebben we koffie gedronken en een muffin gegeten en even rondgekeken. Omdat Yolanda heel netjes ons servies verzamelde en terug bracht werd ze gelijk uitgenodigd om er te komen werken! Na wat arbeidsvoorwaardelijke onderhandelingen heeft ze even wat bedenktijd gevraagd...
Daarna weer verder naar Norseman.
Hier zijn we om om ongeveer 3 uur aangekomen. We hebben onderweg door het passeren van een interne onofficiele tijdzone drie kwartier 'gewonnen', altijd weer lekker.
Omdat we vanmorgen om half zeven waren opgestaan voor onze zonsopgangs wandel safari vonden we het wel mooi zo. Op onze wandelsafari hebben we overigens geen kangaroe's meer gezien. De zonsopgang was wel weer prachtig.
Onderweg hebben we wel weer 2 emoe's gezien , en een paar Wedgetail adelaars.
Maar goed, we zijn terug in de beschaving, alhoewel Norseman ook niet echt veel voorstelt. Ook deze camping heeft weer geen internet, en er is ook geen Mac in het dorp, dus hoeze beschaving?
Gelukkig nu wel telefoonbereik!
Morgen naar Esperance, en daarna eens kijken hoe we de rest van onze tijd gaan indelen.
We zijn nu 5 dagen incommunicado geweest, dus geen telefoon of internet. Dus ik wil intussen wel erg graag weten hoe het met mijn moeder is.
Ook is onze camper toch wat 'klein' voor deze grote oversteek. De vuilwater tank is vol, de toilettank is vol, en de watertank is leeg. Het vuilwater en het toilet mogen we hier nergens legen, en het drinkwater is zo schaars dat we onze tank niet mogen vullen. Al heeft vullen ook weinig zin als de afvalwater tank vol zit.
Uiteraard hebben we water en ander drinken in flessen bij ons, en kunnen we de toiletten en douches van de Roadhouses gebruiken dus er is behalve wat ongemak verder niets aan de hand. Maar bellen kunnen we hier echt niet.
Alles bij elkaar is het eigenlijk wel tijd om de 'beschaving' maar weer op te zoeken. Dus vanuit Cocklebiddy Roadhouse gaan we niet naar Balladonia voor een overnachting daar, maar we gaan direct door naar Norseman. Daar zouden we onze vuilwatertank en toilet moeten kunnen legen, en ook moet daar weer drinkwater zijn.
Na een tankstop in Caiguna, waar ik ook de linker voorband maar weer heb opgevuld, zijn we doorgereden naar Balladonia.
In dit stuk zit dus ook de zogenaamde 90-Mile Stretch. Dit id een stuk weg van 90 mijl/145 kilometer zonder een enkele bocht! Yolanda en ik hebben elk ongeveer de helft hiervan gereden.In Balladonia hebben we koffie gedronken en een muffin gegeten en even rondgekeken. Omdat Yolanda heel netjes ons servies verzamelde en terug bracht werd ze gelijk uitgenodigd om er te komen werken! Na wat arbeidsvoorwaardelijke onderhandelingen heeft ze even wat bedenktijd gevraagd...
Daarna weer verder naar Norseman.
Hier zijn we om om ongeveer 3 uur aangekomen. We hebben onderweg door het passeren van een interne onofficiele tijdzone drie kwartier 'gewonnen', altijd weer lekker.
Omdat we vanmorgen om half zeven waren opgestaan voor onze zonsopgangs wandel safari vonden we het wel mooi zo. Op onze wandelsafari hebben we overigens geen kangaroe's meer gezien. De zonsopgang was wel weer prachtig.
Onderweg hebben we wel weer 2 emoe's gezien , en een paar Wedgetail adelaars.
Maar goed, we zijn terug in de beschaving, alhoewel Norseman ook niet echt veel voorstelt. Ook deze camping heeft weer geen internet, en er is ook geen Mac in het dorp, dus hoeze beschaving?
Gelukkig nu wel telefoonbereik!
Morgen naar Esperance, en daarna eens kijken hoe we de rest van onze tijd gaan indelen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
