Verder over de Sturt Highway

We volgen al twee dagen min of meer de Sturt Highway. In Australië hebben de doorgaande wegen wel nummers maar ook namen en die worden eigenlijk hoofdzakelijk gebruikt. Dus we rijden over de A20, maar op de borden en in het spraakgebruik is het de Sturt Highway.
Overigens is Highway ook een ruim begrip, een strook asfalt met een streep in het midden kan al een Highway zijn, zoals deze dus.
Na korte tijd gaan we de grens over naar South Australia. Er zijn nogal strenge quarantaine maatregelen in een verwoede poging om de fruitvliegjes niet over het hele land te verspreiden. Dus bij het oversteken van de grens moesten we stoppen en kregen we een Agricultural Inspection Officer in de camper die alle kastjes en de koelkast opentrok en controleren op groente en fruit.
Na al talloze borden langs de weg gezien te hebben, hadden we onze prullenbak met twee bananenschillen eerder al geleegd. De sla waren we zelf vergeten en de controleur heeft hem niet gezien...

Het landschap wisselt voortdurend, van onmetelijk grote schapenfarms, naar ook onmetelijk grote akkers, naar Afrikaans aandoende steppen/savannes. De kangaroe telling staat nu op 30...
Allemaal dood dus.
De weidsheid van het landschap is echt onbeschrijfelijk. Prachtige vergezichten, schitterende wolkenformaties.
Opeens houd de weg op bij een steiger. Er blijkt een veerpontje aan de overkant te liggen, die komt ons halen. Heerlijk dit land.
Uiteindelijk in Clare aangekomen, kaartje hieronder klopt niet, want de plaats wordt niet herkend, maar zo heet het echt. Goede camping, weer TV, en 10 AUD betaald voor internet dat niet werkt, helaas. Deze 10 dollar wel weer terug gekregen gelukkig.